راهکارهایی برای داشتن یک مسواک سالم و تمیز
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۸۱۴۶
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، اگر مانند بسیاری از افراد هستید که هر شب از مسواک استفاده میکنید، ممکن است خودش تمیز نباشد. در حقیقت، طبق مراکز کنترل بیماریها، تحقیقات محدود نشان داده است که حتی بعد از شستشو تمیز، مسواک میتواند آلوده به ارگانیسمهای بالقوه بیماریزا باقی بماند. خوشبختانه با تمیز کردن مناسب و عادات ذخیرهسازی، نگرانی شما در مورد حفظ یک مسواک تمیز را میتوان کنار زد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تا به حال فکر کردهاید بهترین محل برای نگهداری مسواک شما کجاست؟ چه شرایطی برای نگهداری کاملا بهداشتی مسواک لازم است؟ پاسخ را در ادامه این بخش خواهید خواند.
شرایط سالم نگهداری مناسب مسواک۱- مسواک خود را در ظرف بسته در خانه نگه ندارید. رطوبت در یک ظرف بسته محیط خوبی برای رشد باکتریها ایجاد می کند. مسواک را هنگام سفر در ظرف دربسته نگهدارید تا باکتری و میکروب نگیرد. دقت کنید که مسواک قبل از قرار دادن در محافظ و خشک باشد. هم چنین مطمئن شوید که محافظ را به طور مرتب تمیز میکنید. کلرهگزیدین (که در درهان شویه یافت میشود) بهترین ماده ضد باکتری برای تمیز کردن ظرف است.
۲- مسواک را صاف نگهدارید. این کار اجازه تخلیه آب از پشم را میدهد. هم چنین آنها را از باکتری که در مقادیر ناچیزی رشد میکند دور نگه میدارد. اگر مسواک را در ظرفی مانند یک فنجان نگهدارید، ممکن است متوجه باشید که پسماند در پایین جمع میشوند.
۳- مسواک را حداقل ۲ فوت از دستشویی دور نگهداری کنید. ذرات ریز آب حاوی مدفوع از دستشویی پخش شده و ممکن است در صورت نزدیک شدن به دستشویی روی مسواک قرار بگیرند. در حالی که شواهد کافی وجود ندارد که این مقادیر از باکتری باعث بیماری میشود اما بهتر است مراقب باشیم.
۴- مسواک را یک بار در هفته تمیز کنید. باکتریها که بر روی مسواک جمع میشوند، ممکن است به برس و سپس به دهان منتقل شود. بسیار مهم است مسواک را مرتب تمیز کنید. هرگز مسواک الکتریکی خود را در ماشین ظرفشویی قرار ندهید.
۵- اجازه ندهید مسواک با دیگر مسواکها ارتباط برقرار کنند. اگر چند مسواک را در یک ظرف نگه میدارید، مطمئن شوید که بهم برخورد نمیکند، چون این کار امکان انتقال باکتریها و مایعات از یک مسواک به مسواک دیگر را دارد.
تمیز نگه داشتن مسواک بعد از استفاده۱- مسواک را به اشتراک نگذارید. اگر یک مسواک را به اشتراک بگذارید، مایعات بدن و میکروبها را به اشتراک گذاشتهاید که ممکن است منجر به عفونت شوند.
۲- قبل از اینکه مسواک را در دست بگیرید، دستهایتان را بشویید. این کاملا بدیهی به نظر میرسد اما اغلب افراد قبل از شستن دستهایشان خمیر دندان را بر میدارند.
۳- مسواک را بعد از هر استفاده بشویید. مسواک را با آب شیر داغ بعد از مسواک زدن دندان هایتان بشویید دقت کنید که تمام خمیر دندان را میشویید.
۴- بعد از شستن مسواک آن را تکان دهید تا خشک شود. هر چه مسواک خیس باشد بیشتر محیط برای رشد باکتری ایجاد خواهد کرد.
۵- مسواک را در محلول ضد عفونی یا دهان شویه خیس نکنید.
۶- مسواک را هر سه یا چهار ماه عوض کنید. اگر الکتریکی است، هر سه تا چهار ماه یک بار سر آن را عوض کنید. اگر متوجه شدید که دندانههای آن خم یا چروک شده، و یا اگررنگ آن تغییر کرده است؛ این کار را زودتر انجام دهید.
اقدامات مهم در شرایط خاص۱- اگر کسی در منزل شما بیمار است، اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید. مسواک و هر گونه مسواک دیگری را دور بیندازید تا مانع گسترش بیماری شوید.
انداختن مسواک در ضد باکتری به مدت ۱۰ دقیقه پس از پایان بیماری ممکن است منجر به از بین بردن جرم شود که احتمالا باعث بازگشت بیماری شوند؛ با این حال ایده بهتر عوض کردن مسواک است.
۲- اگر سیستم ایمنی در خطر افتاده دارید و یا به طور خاص مستعد بیماری هستید، اقدامات احتیاطی بیشتری به عمل آورید. حتی مقادیر باکتری میتواند برای افراد با سیستم ایمنی در حال خطر خطرناک باشد، بنابراین نگه داشتن مسواک ضد عفونی توصیه میشود.
قبل از اینکه مسواک بزنید، از آنتی باکتری استفاده کنید. این کار ممکن است به کاهش مقدار باکتری که هنگام مسواک زدن به مسواک وارد میشود، کمک کند.
۳- اگر مسواک یا وسایل دیگر داشته باشید، اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید. مطالعات نشان میدهد افرادی که لوازم خانگی را وارد دهان میکنند، جرم بیشتری روی مسواک دارند؛ قبل از استفاده، مسواک را بشویید.
منبع: نمناک
انتهای پیام/
کد خبر: 1197521 برچسبها دانستنی هامنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: دانستنی ها یک مسواک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۸۱۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحلهای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار میرود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاریهای خونی و درگیری اندامهای مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی میدانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ میدهد. علائم ممکن است هفتهها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی میکنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندامها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگیهای مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندامهای متعدد تاثیر میگذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلولهای T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکینها است. با استناد به مقالهای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیکها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کنندههای خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
فعال شدن مجدد برخی ویروسها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور میتواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیلهای بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر میشوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندامهای داخلی
تشخیصسندرم DRESS میتواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماریهای دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک میسازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلولهای خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعهای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم میشود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار میروند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینههای مطرح میتوانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندامهای آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک میتوانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعهای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمانهای موثر عبارت اند از:
- سرکوب کنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندامها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماریهای جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماریهای تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایعترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماریهای عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعهای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماریهای عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقهمندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری